මේ නිල් අහස යට සුන්දරම නවාතැන...
අම්මේ.........මතකද..මම මුලින්ම ඉස්කොලෙට බාරදුන්න දවස?මාව ඇරලලා යනකොටපොලවෙ හැපි හැපී මම ඉකි ගගහ ඇඬුවාමතකදමම පහේ ශිෂ්යත්වෙ ඉහලින්ම පාස් උන දවස............??කාටවත් නොපෙන්නුවටනුඹේ ඇහිපිල්ලම් යට තිබ්බපුන්චි කඳුලු බින්දුවමම දැක්කා....ගමේ ඉස්කෝලෙන් සමු අරන් කොළඹ ලොකු ඉස්කොලෙකට යන දවසේ....නුඹේ ඇස් තෙමුනා,මට අද වගේ මතකයි..හිතේ අකමැත්තෙන් හමුදාවට මාව භාර කරපු දවසෙමාව බදාගෙන අඬපු හැටිමට තාමත් මතකයි අම්මේ..........කෙදිනක හෝ දිවි ගමනේඅබිසෙස් ලබාගෙනහිස පලන් රන් ඔටුනුනුඹෙ හිස රන්දවන දා.....වැඩි ඈතක නෙවෙයිමම තාමත් නුඹෙ පුන්චි පුතාමයි.........ඒත් නුඹනම් වීර මාතවක්
දැනගන්න ආසයි මමත් ඔබ හිතන දේ...ඉතින් නරකද කොමෙන්ටුවක් දැම්මොත්?
අම්මේ.........
ReplyDeleteමතකද..
මම මුලින්ම ඉස්කොලෙට බාරදුන්න දවස?
මාව ඇරලලා යනකොට
පොලවෙ හැපි හැපී මම ඉකි ගගහ ඇඬුවා
මතකද
මම පහේ ශිෂ්යත්වෙ ඉහලින්ම පාස් උන දවස............??
කාටවත් නොපෙන්නුවට
නුඹේ ඇහිපිල්ලම් යට තිබ්බ
පුන්චි කඳුලු බින්දුව
මම දැක්කා....
ගමේ ඉස්කෝලෙන් සමු අරන්
කොළඹ ලොකු ඉස්කොලෙකට යන දවසේ....
නුඹේ ඇස් තෙමුනා,
මට අද වගේ මතකයි..
හිතේ අකමැත්තෙන් හමුදාවට මාව භාර කරපු දවසෙ
මාව බදාගෙන අඬපු හැටි
මට තාමත් මතකයි අම්මේ..........
කෙදිනක හෝ දිවි ගමනේ
අබිසෙස් ලබාගෙන
හිස පලන් රන් ඔටුනු
නුඹෙ හිස රන්දවන දා.....
වැඩි ඈතක නෙවෙයි
මම තාමත් නුඹෙ පුන්චි පුතාමයි.........
ඒත් නුඹනම් වීර මාතවක්