මටත් ඔන්න සෑහෙන කාලෙකට පස්සේ මතක් උනා බ්ලොග් එකක් තියෙනවා කියල. පහුගිය දවස් වල උන දේවල් වල හැටියට ලියන්න හිතුවත්, ලියන්න දෙයක් මතක් උනේ නෑ. දැන් ඉතින් ඔක්කොම කලබල ඉවර උනාට පස්සේ ඔක්කොම දුක හිතෙන දේවල් මැද්දේ සිද්ද උන හිනා යන දේවල් ටිකක් මතක් උනා. අද ලියන්න යන්නේ ඒ එකක්. අනෙක් ඒවත් මතක් වෙන පිළිවෙලට ලියන්නම්.
සමහර බ්ලොග් ලියන අයනම් දන්නවා ඇති, මීට මාස 3 කට කලින් මගේ එකම මල්ලි හදිස්සියේම අපිව දාල ගිය බව. මමත් ඒ වෙලේ ලංකාවේ නොහිටපු නිසාත්, මගේ දෙමව්පියෝ පැය 24 කට වඩා තියන්න අකමැති වුනු නිසා මම ආවේත් අවසන් කටයුතු කර දාට පහුවදා.
කොහොමහරි මළගෙදර ආපු අයට මාව නොගැහුණු නිසා හත් දවසේ බණ දවසේ ඉතින් හැමෝම මගේ ලඟට ඇවිත් කතා කරලා තම තමන්ගේ ශෝකය ප්‍රකාශ කළා. ඔය අතරේ හාමුදුරුවෝ වඩින්න ඔන්න මෙන්න තියල, තද පාට සායකුයි හැට්ටෙකුයි ඇඳගෙන හිටපු ගෑනු කෙනෙක් ලඟට ඇවිත් කතා කරලා ශෝකය ප්‍රකාශ කරලා මට කියනවා.... "වැඩේ කියන්නේ අපි හැමෝම මේ පාර අවුරුද්දට පුළුවන් තරම් ගත්තෙම සුදු ඇඳුම් නේ"
මට ඉබේම එයාගේ ඇඳුම දිහා බැලුන. හාමුදුරුවෝ වැඩිය නිසා ඒ කතාව එතනින් නැවතුනත් මට පස්සේ හිතුන අපරාදේ අවුරුද්දට ගත්තු සුදු ඇඳුමක් ඇඳගෙන එන්න තිබ්බනේ කියල..
-----------------------------------------------------------------------------------------
සමහර බ්ලොග් ලියන අයනම් දන්නවා ඇති, මීට මාස 3 කට කලින් මගේ එකම මල්ලි හදිස්සියේම අපිව දාල ගිය බව. මමත් ඒ වෙලේ ලංකාවේ නොහිටපු නිසාත්, මගේ දෙමව්පියෝ පැය 24 කට වඩා තියන්න අකමැති වුනු නිසා මම ආවේත් අවසන් කටයුතු කර දාට පහුවදා.
කොහොමහරි මළගෙදර ආපු අයට මාව නොගැහුණු නිසා හත් දවසේ බණ දවසේ ඉතින් හැමෝම මගේ ලඟට ඇවිත් කතා කරලා තම තමන්ගේ ශෝකය ප්‍රකාශ කළා. ඔය අතරේ හාමුදුරුවෝ වඩින්න ඔන්න මෙන්න තියල, තද පාට සායකුයි හැට්ටෙකුයි ඇඳගෙන හිටපු ගෑනු කෙනෙක් ලඟට ඇවිත් කතා කරලා ශෝකය ප්‍රකාශ කරලා මට කියනවා.... "වැඩේ කියන්නේ අපි හැමෝම මේ පාර අවුරුද්දට පුළුවන් තරම් ගත්තෙම සුදු ඇඳුම් නේ"
මට ඉබේම එයාගේ ඇඳුම දිහා බැලුන. හාමුදුරුවෝ වැඩිය නිසා ඒ කතාව එතනින් නැවතුනත් මට පස්සේ හිතුන අපරාදේ අවුරුද්දට ගත්තු සුදු ඇඳුමක් ඇඳගෙන එන්න තිබ්බනේ කියල..
-----------------------------------------------------------------------------------------
No comments:
Post a Comment
දැනගන්න ආසයි මමත් ඔබ හිතන දේ...ඉතින් නරකද කොමෙන්ටුවක් දැම්මොත්?